Τι είν' η πατρίδα μας;
Μην είναι το χρηματιστήριο αξιών Αθηνών;
Μην είναι οι ξεφτιλισμένοι υπουργοί μας
που θέλουν να μας πείσουν οτι μίζα
έχουν μόνο τα αυτοκίνητα;
Μην είναι οι βρωμιάρηδες οι δικαστές
που δεν τους φτάνει ο μισθός τους;
Τι είν' η πατρίδα μας;
Μην είναι οι δέκα οικογένειες
που μοιράζονται όλα τα φράγκα;
Μην είναι η εθνική υποταγή στην αστερόεσσα
ή μήπως είναι η εθνική Ελλάδος;
Τι είν' η πατρίδα μας;
Μην είναι η αύξηση των ορίων
της ηλικίας συνταξιοδότησης
ή μήπως είναι η συνεχής αύξηση των τιμών
και η συνεχής μείωση των μισθών;
Μην είναι μιά σερβιτόρα που εκλιπαρεί γιά φιλοδώρημα;
Μην είναι μιά πουτάνα που πηδιέται
όχι πιά γιά τα λεφτά αλλά γιατί της έγινε συνήθεια κι ανάγκη;
Όχι παιδιά.
Τίποτα απ' όλα αυτά δεν είναι η πατρίδα μας.
Η πατρίδα μας είμαστε εμείς, τα χαϊβάνια,
που βλαστημάμε τους επίορκους πολιτικούς
που εμείς οι ίδιοι έχουμε ψηφίσει.
Η πατρίδα μας είμαστε εμείς
που δεν αρπάμε τις μαγκούρες, να βγούμε στους δρόμους,
να τους σπάσουμε τα κεφάλια,
να αλλάξουμε το σκηνικό, να βρει επιτέλους
αυτή η κακομοίρα πατρίδα την ταυτότητα που ψάχνει
από την εποχή του Μακρυγιάννη.
β.τ.μ.
14 σχόλια :
Οι γλάροι των ονείρων σου στο πιό ψηλό κατάρτι...Μαρία.
Η πατρίδα μου είναι μια ακροθαλασσιά κάπου ανάμεσα
στις κορυφές των Ιμαλαϊων.
Το παράθυρο του σπιτιού μου
βλέπει τις Πυραμίδες,
βγαίνοντας από την πόρτα
αντικρίζω την Ακρόπολη.
Είναι όμορφα στην πατρίδα μου
Η πατρίδα μου είναι όμορφη
τη διασχίζει ένα μεγάλο ποτάμι
ο Αμαζόνιος
παραπόταμος του Δούναβη που κυλά πλάι στο δρόμο
που τον λένε Μαλεκόν
Εκεί βρίσκεται το σπίτι του Ρήγα του Βελεστινλή
στενού φίλου του Αζίζ Νεσίν.
Τα απογεύματα παίζουν σκάκι στα παγκάκια του Αλ Χαλίλι
Κάπου κάπου σηκώνουν το βλέμμα τους
για να κοιτάξουν τα πλοία που διασχίζουν το Βόσπορο.
Η πατρίδα μου βρίσκεται κάπου ανάμεσα στη Γη του Πυρός,
το Σάγκρες, το Νόρφολκ και το Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας
Φτάνεις εύκολα εκεί με το τραμ.
Το παίρνεις από το σταθμό
του Βλαδιβοστόκ
και σε πέντε λεπτά βρίσκεσαι
στον προορισμό σου.
Ο μεγάλος αρχηγός, ο Καθιστός Βούβαλος κόβει τα εισιτήρια
Δεν παίρνει χρήματα
στην πατρίδα μου
δεν υπάρχουν χρήματα
ούτε τράπεζες, ούτε πιστωτικές κάρτες, ούτε ενοίκια.
Τα πρωινά μου αρέσει να βολτάρω στο Καράκας,
ενώ για τα απογεύματα προτιμώ το Κλουζ-Ναπόκα
Θυμάμαι μια μέρα που συνάντησα τον Κάρολο Μαρξ.
Κάτι έγραφε στο τραπέζι του καφενείου και δεν τον ενόχλησα,
απλά ψέλλισα μια «καλημέρα», με κοίταξε αφηρημένος
και ξαναγύρισε στα χαρτιά του
Στην όχθη της λίμνης Τιτικάτα
στο σημείο που εκβάλλει ο Γάγγης,
κάθε χρόνο στις 2 Φεβρουαρίου
κάνουμε μια μεγάλη γιορτή
τότε που ο καιρός είναι ανοιξιάτικος.
Πίνουμε ρούμι, ο Βαμβακάρης μας παίζει τη Φραγκοσυριανή
κι ο Τζιμ Μόρισον τον συνοδεύει.
Σαν ξωτικό χορεύει ανάμεσά μας η Μάγια Πλιτσέσκαγια,ο Σεργέι Αινζεστάιν την κινηματογραφεί
ο Φελίνι αστειεύεται με τον Λουίς Μπουνιουέλ
κι ο Βλαδίμιρος Ίλιτς Λένιν σηκώνει ψηλά το ποτήρι
και λέει με τη βροντερή φωνή του: Βενσερέμος!
«Βενσερέμος» του απαντά
ο Πάμπλο Νερούδα,
και τα ποτήρια σηκώνονται στον αέρα
Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, τσουγκρίζει με την Ντολόρες Ιμπαρούρι
ο Ναζίμ Χικμέτ με τον Λέοντα Τρότσκι
Ακόμη κι ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι είναι στη γιορτή
ακόμη κι ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.
Οι δυο τους σιγοτραγουδούν ένα ρυθμό του Άστορ Πιατσόλα
Η γιορτή συνεχίζεται ως το ξημέρωμα
ως την ώρα που ανατέλλει ο ήλιος πίσω από τον Όλυμπο
την ψηλότερη κορυφή των Άνδεων.
Στην πατρίδα μου δεν έχουμε ρολόγια
μετράμε την ώρα με τις επιθυμίες μας,όπως ακριβώς τις ζωγραφίζει ο γείτονάς μου ο Πάμπλο Πικάσο
κι όπως τις τραγουδά ο Τζον Λένον
γείτονας κι αυτός.
Άλλωστε η πατρίδα μου
μια γειτονιά είναι
Μικρή όσο κι ο Ειρηνικός Ωκεανός
με τα πολλά νησιά:
τη Σαντορίνη, τη Σαχαλίνη, την Κούβα, την Ισλανδία
Αποστάσεις που τις κάνουμε κολυμπώντας.
Δυο απλωτές μέχρι τη Νέα Ζηλανδία
κι άλλες δυο για να πατήσεις στα χώματα της Παταγονίας.
Οι νύχτες είναι τρυφερές στην πατρίδα μου
Νύχτες εβένινες σαν τα μάτια της Ρίτας Χέιγουορθ
Για τα δικά της μάτια, λένε, έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης το «Μονόγραμμα»
Ανεπιβεβαίωτη πληροφορία, αλλά χωρίς ιδιαίτερη σημασία.
Αυτό που έχει σημασία είναι
η δημιουργία
Να, τώρα, τούτη τη στιγμή, βλέπω στο δάσος της Βουλώνης
τον Μπρανκούσι να σκαλίζει
την πέτρα
τον Μπέλα Μπάρτοκ και παιδεύεται με ένα μάτσο παρτιτούρες
και τον Μπέρτολτ Μπρεχτ να γράφει
Μόλις πέρασε με το ποδήλατό του ο Βιτόριο ντε Σίκα
κάνοντας ζιγκ ζαγκ ανάμεσα στους φοίνικες.
Κάνει καθημερινά τη διαδρομή Ρώμη – Αλεξάνδρεια
συναντά τον κολλητό του
τον Κωνσταντίνο Καβάφη.
Παίζουν μια παρτίδα τάβλι, πίνουν σάκε κι ύστερα πηγαίνουν σινεμά.
Στην πατρίδα μου οι ποιητές είναι πολύ καλοί χτίστες
και οι ξυλουργοί γνωρίζουν να συνθέτουν μουσική
Οι ζωγράφοι καλλιεργούν τη γη
και οι αγρότες παίζουν θέατρο.
Το κλάμα θεωρείται γενναιότητα
και το γέλιο ανάγκη.
Τις πιο όμορφες ιστορίες τις φτιάχνουμε
από τα όνειρα της προηγούμενης νύχτας.
Η πατρίδα μου δεν έχει σημαία, ούτε σύνορα
μάταια θα την αναζητήσετε στο χάρτη.
Μοναχά μέσα μας υπάρχει και θα τη βρούμε,
αν ψάξουμε με υπομονή κι ευγένεια
αν δε φοβηθούμε στον πόνο και την οδύνη της διαδρομής.
Στράτος Κερσανίδης
Καλο απόγευμα βασιλια της μοναξιας.
Πατριδα ειναι η καρδια οταν χτυπα
στον παλμο της ειρηνη της ανθρωπιας
και της αγάπης.:)
Καλησπέρα β.τ.μ.
Θα μου επιτρέψεις να σε αντιγράψω; "Είναι όμορφο να βλέπεις τις σκέψεις να αποτυπώνονται και από άλλους".
Η αλήθεια είναι ότι η πατρίδα μου με την έννοια του χώρου μου αρέσει. Οι συμπατριώτες μου όχι. Γιατι; Μα για τους λόγους που εκθέτεις στο β΄ μέρος του άρθρου σου*. Γιατι δεν θέλουν να έχουμε ταυτότητα και πιστεύω ότι δεν θέλουν πολλούς αιώνες πριν το Μακρυγιάννη. Αλλά ας μην το ανοίξουμε το θέμα.
Όλα όμορφα και λιτά όπως πάντα.
Σε ευχαριστώ
*Με τη λέξη "ανάρτηση" κάτι με πιάνει. Σαν ιατροδικαστής νιώθω σε ώρα εργασίας...
Μαρία
Ότι και να πω θα είναι λίγο!!!
Αερικό
Αν ήμουν ποιητής θα έγραφα ακριβώς τα ίδια λόγια!
Αλέκα
Είμαι ευτυχισμένος που γεννήθηκα σ' αυτή τη χώρα.
Μέχρι να πεθάνω θα εύχομαι να βρει την ταυτότητά της.
(Εμένα να δεις τι με πιάνει με τη λέξη "ανάρτηση"!!!)
"Οσοι έχουν την τύχη μας σήμερο στα χέρια τους,όσοι μας κυβερνούν, μεγάλοι και μικροί,και υπουργοί και βουλευταί,το'χουν σε δόξα,το'χουν σε τιμη'το'χουν σε ικανότη το να τους ειπείς ότι έκλεψαν,ότι πρόδωσαν,ότι ήφεραν τόσα κακά στην πατρίδα.Είναι άξιοι άνθρωποι και τιμώνται και βραβεύονται. Όσοι είναι τίμιοι κατατρέχονται ως ανάξιοι της κοινωνίας και της πολιτείας"(Μακρυγιάννης)
...........
πατρίδα είναι εκεί που είναι η καρδιά μας, Βασιλιά μου.
Την αγάπη μου και μια καληνύχτα
Χριστίνα
Χριστίνα
Τι να πώ! Τα είπες όλα.
Β.Τ.Μ.,
"Απόψε λέω να παίξω απ' τα κερδισμένα.Κι έτσι τον δρόμο μου ΑΝΑΠΟΔΑ μαζεύω.θυμάμαι όλα της ζωής μου τα λημέρια.Τάιζα ΛΥΚΟΥΣ και μου τρώγανε τα χέρια,
κι έτσι παιδεύτηκα να μάθω να χαϊδεύω.Μόνος μου έφυγα και φτάνω ΜΟΝΟΣ. Κι όλους τους δρόμους που με 'βγάλαν εδώ πέρα,τους έχω πάλι περπατήσει σε μια μέρα. Μόνη μου ΠΑΤΡΙΔΑ είναι ο ΧΡΟΝΟΣ".
Ε.Α.
Απόψε λέω να παίξω και να χάσω, όπως πάντα.
Μόνη μου ΠΑΤΡΙΔΑ είναι ο ΠΟΝΟΣ.
Πατρίδα ή παρτίδα;
Ocean Soul
Πατριδοπαρτίδα.
οι συνθηκες μας κάνουν γλωσσοπλάστες
Ocean Soul
Και ενίοτε γλωσσοδέτες.
Δημοσίευση σχολίου