ΠΑΡΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΤΟΣΗ ΜΑΛΑΚΙΑ;

Και να λοιπόν που φτάσαμε ως εδώ. Όσοι φτάσαμε τέλος πάντων.
Άλλοι με τις υπουργικές λιμουζίνες, άλλοι κούτσα κούτσα με τις πατερίτσες,
άλλοι χωρίς καθόλου πόδια, σέρνοντας με την κοιλιά, πάντως όσοι φτάσαμε φτάσαμε.
Ελλάδα, Γενάρης 2011. Μέσα σε λίγους μήνες, από το χείλος του γκρεμού, φτάσαμε
να μας λένε μπράβο για τις προσπάθειες και την πρόοδό μας στο ζήτημα του Χρέους.
Ποιοί είναι αυτοί που μας εμψυχώνουν, ποιοί ακριβώς είναι αυτοί που "προσπαθούν"
και σε ποιούς απευθύνονται τα μπράβο;
Ελλάδα, Γενάρης 2011. Το θέατρο της Πουστιάς και του Παραλόγου.
Ο Έλληνας μέρα με τη μέρα βουλιάζει στα χρέη, η χώρα μέρα με τη μέρα ανακάμπτει.
Νόμιμοι τοκογλύφοι επαινούν νόμιμους απατεώνες για την κατακρεούργηση των λαϊκών
κεκτημένων τόσων δεκαετιών, αυτόκλητοι σωτήρες, στο όνομα της "ανάπτυξης",
πηδάνε ότι βρούνε πρόχειρο. Η ανάπτυξη αφορά το κράτος τους και τις τράπεζές τους,
το πρόχειρο είμαστε εμείς και τα δικαιώματά μας.
Μας οδηγούν στην ανέχεια, στο όνομα μιάς ανάκαμψης η οποία σαφώς και μας αφορά
αφού όταν θα αναστηθούμε, κατά τη Δευτέρα Παρουσία, θα τρώμε με χρυσά κουτάλια,
υπερήφανοι πλέον που πληρώσαμε το χρέος τους με τη ζωή μας.
Και ως εδώ φτάσαμε μόνοι μας κύριοι. Δεν μας έφτασε κανένας.
Και αυτοί που φταίνε, δεν ζεσταίνουνε τα έδρανα της Βουλής.
Βρίσκονται ανάμεσά μας, μας μοιάζουνε στη μούρη, λέγονται Εκλογικό Σώμα
και είναι εν δυνάμει υπεύθυνοι για την πολιτική αυθαιρεσία, την πολιτική ατιμωρισία
και την απύθμενη μαλακία που δέρνει αυτή τη χώρα από τότε που έφυγαν οι Τούρκοι.
Η παλαιότερη ας πούμε ότι παραγράφεται λόγω παρέλευσης των αιώνων.