ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ ΜΕ ΜΟΥΣΤΑΚΙ

Τελικά αυτή η χώρα έχει ρέντα στους πρωθυπουργούς.
Από τον βλάκα στον αναιδή, από τον κοιμισμένο στον απατεώνα,
από τον καταλληλότερο στον καταλληλότατο.
Όμως αυτός εδώ ο πρωθυπουργός, που δε μας έλαχε, εμείς τον διαλέξαμε,
σας μιλάω ειλικρινά, με έχει μπερδέψει.
Από πέρυσι τον Οκτώβρη με έχει κάνει να αλλάξω εντύπωση και γνώμη
για την πάρτη του άπειρες φορές και να αναρωτηθώ άλλες τόσες.
Στην αρχή τον πέρασα για φαντασμένο, μετά για βλάκα, αργότερα για ψεύτη,
πιό μετά για απατεώνα, ύστερα για αναιδή, για επικίνδυνο και δεν ξέρω
πόσες εκπλήξεις μου φυλάει ακόμα.
Τον άκουσα λοιπόν χθες, τον πρωθυπουργό της χώρας, να λέει στα ίσα:
"Εγγυηθείτε μου εσείς ότι θα πληρώσουν ΟΛΟΙ τους φόρους τους
κι εγώ θα τους μειώσω στο μισό".
Πείτε μου τώρα εσείς, με ποιό κοσμητικό επίθετο να περιγράψω τη νέα μου
έκπληξη και την καινούργια μεταβολή και τι συνειρμούς να κάνω;
Αυτή η χώρα έχει για πρωθυπουργό κάποιον που βγαίνει και λέει,
χωρίς να ντρέπεται καθόλου, ότι όσοι πληρώνουν κανονικά τους φόρους τους,
πληρώνουν τα διπλά.
Του τα λένε και τα κάνει, του τα λένε και τα λέει, ή μόνος του αναλαμβάνει
την πρωτοβουλία να μας παρουσιάσει το νέο και παγκοσμίως καινοτόμο
μοντέλο διακυβέρνησης και εξουσίας που ξεκίνησε απ' το Πολυτεχνείο,
σταμάτησε να ξαποστάσει στην Εκάλη, ήπιε ένα καφεδάκι στη λέσχη Μπίλντερμπεργκ, ευλογήθηκε απ' τους Αμερικανοεβραίους, χειροτονήθηκε από τους νόμιμους
παγκόσμιους τοκογλύφους και ήρθε, το 2010, να πηδήξει λυτούς και δεμένους,
ενόχους και αθώους, Ελληναράδες και Ελληνάκια;