Τι θυμόμαστε απο τον Αύγουστο που μας πέρασε; Τις διακοπές μας, τα μπανάκια μας, τα ουζάκια μας στην παραλία, τα γκομενάκια με τα μπικίνι. Α ναι ρε! Ψιλοθυμόμαστε κι εκείνους τους λεχρίτες που ούρλιαζαν μπροστά στις κάμερες "βοήθεια καιγόμαστε" και μας χαλούσαν τη ζαχαρένια μας. Οι λεχρίτες λοιπόν στόλισαν κι αυτοί το δέντρο τους και μας εύχονται Καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το νέο έτος της πυρκαγιάς.
Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009
ΤΑ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΑΠ' ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ
Αναρτήθηκε από ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ στις 9:29 π.μ.
17 σχόλια :
μπραβο πολυ καλο!καιει!
Κάθε γιορτή αποτελεί οφθαλμαπάτη της ευημερίας...
OSTRIA
Αυτούς τους ανθρώπους η φωτιά που τους έκαψε εξακολουθεί να τους καίει. Εκείνοι που την έβαλαν κι εκείνοι που την άφησαν να τους κάψει ας περάσουν τα Χριστούγεννά τους χαρούμενα κι ευτυχισμένα και προ παντός χωρίς τύψεις.
Crux
...και αποθέωση της υποκρισίας.
Πολυ καλο!!!
Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Θυμήθηκα μια ιστορία που έλεγε ο Λουδοβίκος για κάποιες γυναίκες που έφτιαχναν αγκάθινα στεφάνια για τον επιτάφιο και πένευε η μια το στεφάνι της άλλης λέγοντας "τι ωραίο αγκάθινο στεφάνι!". Ο Λουδοβίκος αναρωτήθηκε "πως γίνεται να είναι ωραίο ένα σύμβολο μαρτυρίου"!
Εύχομαι καλά Χριστούγεννα χωρίς αγκάθινα στεφάνια.
Μακαρι να ηταν μονο οι φωτιες του Αυγουστου...
Καλησπερα Βασιλια..
Καλά τα λες, ωραία φωτό...
kastrini
Μακάρι
Artanis
Αλήθεια, στη Νέα Ζηλανδία έχετε πυρκαγιές;
Κάτι ήξεραν οι παλιοί και στόλιζαν καραβάκι. Ήξεραν σε τι χέρια λαμόγιων θα πέσουν τα δάση.
Πολύ καλό, βασιλιά.
ΟΧΙΑ
Μη λες τέτοια και ξεστραβώνεις τα λαμόγια, μπορεί να αρχίσουν να καίνε και τα καράβια.
Καλε τι ανησυχειτε;;Τωρα θα μας βαλουν μπουρλοτο στον........Να παμε ή απο κοψιμο ή απο καψιμο!!
Κοπεγχαγη γαρ....
Καλημερα στους κατακαϊμενους...τοπους και οχι μονο!!
ΥΓ: Μην μου θυμιζεις το καλοκαιρι ομως Βασιλια....Εγω ξερω τι αγχος περναω που μενω μες στην φυση,.....
Οι αλλοι ξουριζονται στα μεγαλοαστερα ξενοδοχεια....
Black~Martini
Μπουρλότο εκεί που λες μας έχουν βάλει προ πολλού. Κι εγώ μέσα στη φύση ζω και σε καταλαβαίνω.
Ορισμένοι θυμούνται, έχουν ακόμη στα ρουθούνια τους την οσμή της καταστροφής και της αδιαφορίας.
Φτάνει πια η αναισθησία!!! Αντιδρούμε στην αδιαφορία, φυτεύοντας πολλά καινούργια δέντρα.
Παραθέτω το παραμύθι
Το Δέντρο που έδινε (The giving Tree), του Σελ Σίλβερσταίν και το διάβασα στο: http://elladitsamas.blogspot.com/
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μηλιά....
και αγαπούσε ένα αγοράκι.
Και κάθε μέρα το αγοράκι πήγαινε και μάζευε τα φύλλα της και τα έπλεκε στεφάνι κι έπαιζε το βασιλιά του δάσους.
Σκαρφάλωνε στον κορμό της κι έκανε κούνια στα κλαδιά της κι έτρωγε μήλα.
Παίζανε και κρυφτό
Κι όταν το αγόρι κουραζόταν, αποκοιμιόταν στον ίσκιο της.
Και το αγόρι αγαπούσε τη μηλιά...
πάρα πολύ.
Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.
Μα πέρασαν τα χρόνια.
Και το αγόρι μεγάλωσε.
Και πολλές φορές η μηλιά έμενε μοναχή.
Τότε μια μέρα το αγόρι πήγε στη μηλιά κι η μηλιά είπε:
«Έλα αγόρι, έλα να σκαρφαλώσεις στον κορμό μου και να κάνεις κούνια στα κλαδιά μου, να φας μήλα και να παίξεις στον ίσκιο μου από κάτω και να ‘σαι ευτυχισμένο».
«Είμαι μεγάλος πια για να σκαρφαλώνω και να παίζω», είπε το αγόρι. «Θέλω ν’ αγοράσω πράγματα και να καλοπεράσω. Θέλω λεφτά. Μπορείς να μου δώσεις λεφτά;»
«Λυπάμαι», είπε η μηλιά, «μα έχω εγώ δεν έχω λεφτά. Έχω μονάχα φύλλα και μήλα. Πάρε τα μήλα μου, Αγόρι, και πούλησε τα στην πόλη. Έτσι θα ‘χεις λεφτά και θα ‘σαι ευτυχισμένο».
Και τότε το αγόρι σκαρφάλωσε στη μηλιά, μάζεψε τα μήλα της και τα πήρε μαζί του.
Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.
Μα το αγόρι έκανε πολύ καιρό να ξαναφανεί... και η μηλιά ήταν λυπημένη.
Ώσπου μια μέρα το αγόρι ξαναγύρισε κι η μηλιά τρεμούλιασε απ’ τη χαρά της κι είπε:
«Έλα αγόρι, έλα να σκαρφαλώσεις στον κορμό μου και να κάνεις κούνια στα κλαδιά μου και να ‘σαι ευτυχισμένο».
«Δεν έχω πια χρόνο να σκαρφαλώνω», είπε το αγόρι. «Θέλω ένα σπίτι που να δίνει ζεστασιά», είπε. «Θέλω γυναίκα και παιδιά, και γι’αυτό χρειάζομαι ένα σπίτι. «Μπορείς να μου δώσεις ένα σπίτι;»
«Εγώ δεν έχω σπίτι», είπε η μηλιά. «Σπίτι μου είναι το δάσος, μα μπορείς να κόψεις τα κλαδιά μου και να χτίσεις ένα σπίτι. Τότε θα ‘σαι ευτυχισμένο».
Κι έτσι το αγόρι έκοψε τα κλαδιά της και τα πήρε μαζί του για να χτίσει το σπίτι του.
Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.
Μα το αγόρι έκανε πολύ καιρό να ξαναφανεί. Κι όταν γύρισε η μηλιά ήταν τόσο ευτυχισμένη που ούτε να μιλήσει καλά-καλά δεν μπορούσε.
«Έλα, Αγόρι», ψιθύρισε, «έλα να παίξεις»
«Είμαι πια πολύ γέρος και πολύ λυπημένος για να παίζω είπε το αγόρι. «Θέλω μια βάρκα να με πάρει μακριά. Μπορείς να μου δώσεις μια βάρκα;»
«Κόψε τον κορμό μου και φτιάξε μια βάρκα», είπε η μηλιά. «Έτσι θα μπορέσεις να φύγεις μακριά...και να ‘σαι ευτυχισμένο».
Και τότε το αγόρι έκοψε τον κορμό της έφτιαξε μια βάρκα κι έφυγε μακριά.
Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη...μα όχι πραγματικά.
Κι ύστερα από πολύ καιρό το αγόρι ξαναγύρισε.
«Λυπάμαι, Αγόρι», είπε η μηλιά, «μα δε μου απόμεινε τίποτα πια για να σου δώσω... Δεν έχω μήλα».
«Τα δόντια μου δεν είναι πια για μήλα», είπε το αγόρι.
«Δεν έχω κλαδιά», είπε η μηλιά. «Δεν μπορείς να κάνεις κούνια...»
«Είμαι πολύ γέρος πια για να κάνω κούνια», είπε το αγόρι.
«Δεν έχω κορμό», είπε η μηλιά. «Δεν μπορείς να σκαρφαλώσεις...»
«Είμαι πολύ κουρασμένος πια για να σκαρφαλώνω», είπε το αγόρι.
«Λυπάμαι», αναστέναξε η μηλιά. «Μακάρι να μπορούσα να σου δώσω κάτι... μα δε μου απόμεινε τίποτα πια. Δεν είμαι παρά ένα γέρικο κούτσουρο. Λυπάμαι...»
«Δε θέλω και πολλά τώρα πια», είπε το αγόρι, «μονάχα ένα ήσυχο μέρος να κάτσω και να ξαποστάσω. Είμαι πολύ κουρασμένος».
«Τότε», είπε η μηλιά, κι ίσιωσε τον κορμό της, «τότε, ένα γέρικο κούτσουρο είναι ό,τι πρέπει να κάτσεις και να ξαποστάσεις. Έλα, Αγόρι, κάτσε. Κάτσε και ξεκουράσου».
Και το αγόρι έκατσε και ξεκουράστηκε.
Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.
silena
Σ' ευχαριστούμε γιά το πολύ όμορφο παραμύθι.
ΥΓ. Περί δενδροφύτευσης. Έχεις υπ' όψιν σου τη μέθοδο Fukuoka;
.............. ☆ .......♫♥♫ Music Wishes For *♫☺
………... / | \ .......♥♫ a Merry Christmas & ♫*♥
……..... *•♥•* ...... ♠♫ a Happy New Year ♫♦♫*
……... *♥♫♦♫♥* ......
….... *♥•º♦•♫º♥* .....
..... *♥☺♥•♥☺♫♥* .....
.... *♥•♫♥☺º♠☺#♥* .....
... *♥♫♥º♫♥♦♥♫♥♫♦* .....
.. *♥♦♥☺♥♫♥♫♥☺♦º♥* ......
. *♥♦♣♫♥♣♥☺♥♣♥♫♣♥* ......
Δημοσίευση σχολίου