ΤΟ ΓΥΑΛΙΝΟ ΤΑΣΑΚΙ ΜΟΥ

Στα καλά καθούμενα, περνούν αεριωθούμενα
Κοιτάζω δεξιά, κοιτάζω αριστερά
Παντού μιά μαύρη θάλασσα και πουθενά στεριά
Μπόμπες στο μυαλό μου, μπόμπες στο κορμί μου
Ένα τσούρμο ηλίθιοι στην πόρτα της ψυχής μου
Προσπαθώ να καταλάβω, το κακό για να προλάβω
Το βλέμμα μου καρφώνω στα μάτια του μαλάκα
Μα αυτός χαμογελάει και με κοιτάει για πλάκα
Στα καλά καθούμενα, αλλάζουν τα μελλούμενα
Ποιός είναι που τα αλλάζει; Ποιός με καταδικάζει;
Η φόρα που 'χα πάρει απ' την αρχή
Έγινε μαύρο φρένο στην άσπρη μου ψυχή
Φωτάκια γυρίζουν, καημοί τριγυρίζουν
Κι εσύ που με αγάπησες φρικτά
Πηδιέσαι μ' έναν άλλον στα κρυφά
Στην αρχή του κόσμου, ήσουνα το φως μου
Στην αρχή του σκότους, ήμουνα δικός σου
Μα όλα όσα ζήσαμε στην άκρη του γκρεμού
Στοιχειώσαν και μας πέταξαν στα βάθη του καημού
Και δεν υπάρχει θάλασσα να πλύνει το φαρμάκι μου
Μονάχα αποτσίγαρα στο γυάλινο τασάκι μου

Β.τ.Μ.