ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ

Μετά από ένα σχεδόν χρόνο λειτουργίας, αυτό το blog,
πιστεύοντας πως ότι είχε να δώσει το έδωσε, αποφάσισε
πως ήρθε η ώρα να κατεβάσει τα ρολά.
Ομολογώ οτι ήταν μιά καλή εμπειρία, μιά χρονιά
με τα θετικά και τα αρνητικά της, με τις χαρές και με
τις λύπες της, από "μπράβο" και επαίνους, μέχρι απειλές
γιά μηνύσεις και αγωγές πολλών χιλιάδων ευρώ.
Δεν βαρέθηκα, δεν κουράστηκα και ελπίζω να μη σας κούρασα
και να μη σας έκανα να βαρεθείτε.
Απλά, όλα κάποτε έχουν ένα τέλος και αυτό το blog δε μπορεί
να αποτελέσει εξαίρεση και να ζει αιωνίως.
Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους όσους μου έκαναν
την τιμή να περάσουν από εδώ και να μου αφιερώσουν λίγο
απ' τον πολύτιμο χρόνο τους.
Ίσως μερικά πράγματα να μου λείψουν, ίσως να λείψω κι εγώ
σε μερικούς, αλλά θα το ξεπεράσουμε, πιστέψτε με!
Η θητεία βέβαια, η όποια θητεία του καθ' ενός μας,
θα εξακολουθήσει την πορεία της, γιατί όπως λέει και το
τραγούδι, " Μάνα μου όλα περνούνε και όλα γίνονται ξανά,
όμως τούτη η θητεία δε σταματάει πουθενά".

Υ.Γ. Το blog θα παραμείνει στον αέρα
γιά λίγες μέρες, γιά όσους θέλουν να κρατήσουν
κείμενα και εικόνες και μετά θα διαγραφεί.

Μετά τιμής,
β.τ.μ.