Έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι
μήπως τελικά είμαστε όλοι μας
λίγο εγωιστές και πολύ φαντασιόπληκτοι.
Καθόμαστε και γράφουμε
τις σκέψεις μας και τα εσώψυχά μας
με όμορφες λέξεις, βαλμένες σε όμορφες σειρές,
ανεβάζουμε στο διαδίκτυο
ωραίες φωτογραφίες και βιντεάκια,
σχολιάζουμε ο ένας τον άλλο και περνάμε μιά χαρά,
τη στιγμή που ο κόσμος γύρω μας
περνάει δυό τρομάρες.
Μήπως πρέπει να αναρωτηθούμε
ποιά ακριβώς είναι η θέση μας
μέσα σ' αυτό τον κόσμο και ποιόν ακριβώς ρόλο
παίζουμε σ' αυτό το έργο;
Σ' ένα κόσμο που πεινάει, διψάει,
υποφέρει και στερείται,
εμείς ρεμβάζουμε, λογοτεχνούμε και φιλοσοφούμε,
αλλά πάντοτε χορτάτοι.
Γιατί αν ήμασταν νηστικοί,
δε νομίζω οτι θα καθόμασταν
μπροστά στον υπολογιστή,
άσε που δε θα είχαμε καθόλου υπολογιστή.
Μήπως η εσωτερική μας μαυρίλα,
ασπρίλα ή πολυχρωμία
είναι καθαρά προσωπική μας υπόθεση
και δεν αφορά κανέναν άλλο τελικά;
β.τ.μ.
Πέμπτη 29 Μαΐου 2008
ΕΙΝΑΙ ΓΥΡΩ ΜΑΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ, Ή ΕΝΤΟΣ ΜΑΣ;
Αναρτήθηκε από ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ στις 1:00 π.μ.
8 σχόλια :
Βασιλια της αληθειας εχεις απολυτο δικιο.Σκεψου ομως.!!
Καποιοι απο μας τρεχουν ολημερις για τον αρτον τον επιουσιον και σαφως τον υπολογιστη δεν τους τον εφερε ο Αη Βασιλης.
Αραδιαζουμε οποτε βρισκουμε χρονο λεξεις σκεψεις και μουσικες..άλλοι επι της ουσίας,άλλοι επι της συνουσίας για τον ιδιο λογο.
Μικρη αποδραση απ`αυτο που βαθυτερα μας πονα.Και πιστεψε με ολους κατι μας πονα.
Κι εν κατακλειδι πιστευω ακραδαντα οτι αρκετοι απο μας προσφερουν οτι μπορουν σιωπηλα κι αθορυβα.
Απλα τα πραγματα εχουν βαλτωσει μεσα και εξω μας και ψαχνουμε ανασα στο παγκοσμιο χωριο του δικτύου.Επειδη ομως τα πραγματα στο δικτυο λογω ανωνυμιας ειναι πολυ πιο βαρβαρα εδω απ`οτι στον περιγυρο μας εγω το βλεπω και σαν ασκηση των οριων και των αντοχων μου σαν ανθρωπος.Γιατι πανω απ`ολα ετσι αισθανομαι.
Την Καλημερα και την αγαπη μου.:))
Αυτά που με προτρέπεις να σκεφτώ, αυτά ακριβώς κι άλλα πολλά σκέφτηκα πριν γράψω αυτά τα λόγια, αν και ομολογώ οτι το κείμενο αυτό είναι περισσότερο προϊόν συναισθηματικού ξεχειλίσματος, παρά αποτέλεσμα εγκεφαλικής διεργασίας. Και δεν αναφέρομαι σε όλους εσάς χωρίς να εξαιρώ τον εαυτό μου. Στο πρώτο πληθυντικό μιλάω. Ποτέ δε φαντάστηκα οτι είμαστε ΟΛΟΙ μας αργόσχολοι, αν και για μένα το να είσαι αργόσχολος δεν είναι ακριβώς καταδικαστέο. Αργόσχολοι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και όλοι εκείνοι που πεινούν και υποφέρουν, αφού δεν έχουνε δουλειά. Όμως πιστεύω οτι όχι μόνο τον υπολογιστή, αλλά και ότι άλλο αποκτούμε δουλεύοντας, ο Αη Βασίλης μας τα έφερε, αν έτσι ονομάσουμε την τύχη και το προνόμιο του να έχεις σήμερα δουλειά, μισθό, φαγητό να φας και ρούχα να φορέσεις.
Όμως δεν μίλησα για μας μεμονωμένα, αλλά για μας σε σχέση με τους "άλλους". Αυτούς που υποφέρουν και πεινάνε, όχι επειδή δε γουστάρουν να δουλεύουν αλλά επειδή εκείνοι που μοιράζουν την πίτα έχουν αποφασίσει οτι αυτοί δε θα φάνε. Έχω απόλυτα την αίσθηση οτι απο κάθε πιάτο φαί που τρώμε, ακόμα κι αν δουλέψαμε σκληρά για να το αποκτήσουμε, μιά μπουκιά δεν μας ανήκει και οτι έφτασε στο πιάτο μας επειδή η μοιρασιά είναι άδικη και απάνθρωπη.
Και τέλος, κανέναν δεν κατηγορώ πέραν αυτών που μοιράζουνε την παγκόσμια πίτα. Απλώς αναρωτιέμαι μήπως μη θίγοντας το θέμα και μη αναφερόμενοι σ' αυτό, είμαστε εγωιστές και εθελοτυφλούμε.
Κι αν δεχτώ οτι μπορεί πολλοί απο μας να προσφέρουμε "σιωπηλά" κι "αθόρυβα", έτσι ακριβώς μας θέλουν τα αφεντικά αυτού του κόσμου. Σιωπηλούς κι αθόρυβους.
Την αγάπη μου και το σεβασμό μου στην άποψή σου.
Καλή και δημιουργική μέρα.
Βασιλιά ..
συμφωνώ απόλυτα μαζί σου..
χωρίς πολλά λόγια....
Έτσι κι αλλιώς, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια φίλε Περίπλου.
Ελπίζω να είσαι πιο καλά σήμερα
και αύριο ακόμη καλύτερα.
Καταρχάς μπράβο για τον προβληματισμό. Κοίτα, πέρα απ' το ότι κάνουμε το χόμπι μας, κέφι μας, όπως το πει κανείς, νομίζω πως καλύπτουμε τα χρονικά κενά μες στην μέρα με το να γράφουμε σε ένα blog.Προσωπικά το έχω ως καθαρισμό του νου, απ' τις καθημερινές ασχολίες. Ο καθένας προσπαθεί με τις δυνάμεις του. Μπορεί πχ αυτά που γράφεις να προσφέρουν στο σκεπτικό κάποιου άλλου...
Είμαστε όλοι υπεύθυνοι για την καταπίεση του Τρίτου Κόσμου. Τα blogs τα βλέπω ως αντίδοτο της πλήξης και της αστικής μοναξιάς πλέον. Ελάχιστοι λένε κάτι ουσιαστικό. Οι επόμενες κοινωνικές συγκρούσεις θεωρώ πως θα γίνουν επειδή υπάρχει η ανάγκη για έκφραση και δεν δίνεται η δυνατότητα απ' το "matrix". Ανάγκη σαν κι αυτή της πείνας ή της δίψας...Ειμαστε σαν τους ερασιτέχνες του ραδιοφώνου.
skeftomai...
Samael
Άν σχολίαζα το ίδιο μου το κείμενο, θα έγραφα ακριβώς τα ίδια λόγια! Να είσαι καλά ρε φίλε.
Με πιάνεις απόλυτα!
Ερασιτέχνης Άνθρωπος
Και μόνο που τα λόγια μου σε κάνουν να σκέφτεσαι, είναι τιμή μου! Όταν καταλήξεις στη σκέψη σου, θα είναι ακόμη μεγαλύτερη τιμή για μένα να μου την γνωστοποιήσεις.
Δημοσίευση σχολίου