Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΧΕΙ Τ' ΟΝΟΜΑ ΚΙ Ο ΙΣΛΑΝΔΟΣ ΤΗ ΧΑΡΗ

Αν κλάσει πιγκουίνος στην Αλάσκα, θα το πουν στις ειδήσεις.
Κάτι σχετικό με την Ισλανδία έχετε ακούσει ποτέ στα κανάλια;
Όχι μόνο στα ελληνικά αλλά και σε όλα τα ευρωπαϊκά; Αν ακούσετε να μου γράψετε.
Δεν τα προβάλλουν, λέει, αυτά τα πράγματα, εξεγέρσεις και λαϊκές ετυμηγορίες,
για να μην τα βλέπει ο κόσμος και τσαμπουκαλεύεται και τρίχες κατσαρές.
Ούτε βοσκός στα Γκράβαρα δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι το 2011, στην εποχή του ίντερνετ και της άμεσης ανταλλαγής πληροφοριών, δεν έμαθε ποτέ για το ισλανδικό παράδειγμα,
εφ' όσον δεν το είπε ο Αντέννα.
Ο Ισλανδός το έπιασε το ψάρι. Ο μαλάκας ο Έλληνας έπεσε στο τηγάνι και ξεροτηγανίζεται μουρμουρίζοντας "ο θεός να βάλει το χέρι του", αντί να βάλει αυτός το δικό του
στο λαιμό τους και να τους καρυδώσει.

Οι Ισλανδοί! Που, τι λεγαμε γι' αυτούς;
Ότι όταν εμείς δημιουργούσαμε πολιτισμό αυτοί ήταν ακόμα μπακαλιάροι;
Διαβάστε και ντραπείτε.

ΤΟ ΙΣΛΑΝΔΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ - ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Στην Ισλανδία ο λαός κατάφερε να παραιτηθεί η κυβέρνηση, εθνικοποίησε τις
μεγαλύτερες τράπεζες, αποφάσισε να μην πληρώσει το χρέος που είχαν
δημιουργήσει αυτές στην Μ. Βρετανία και την Ολλανδία λόγω της κακής
οικονομικής πολιτικής τους και κατέληξε να δημιουργήσει ένα λαϊκό σώμα για
την αναδιαμόρφωση του συντάγματος.
Και όλο αυτό με ειρηνικές διαδικασίες. Μια πραγματική επανάσταση κόντρα
στην εξουσία που τους οδήγησε στην "κρίση".
2008. Εθνικοποιείται η κύρια τράπεζα της χώρας. Καταρρέει το νόμισμα,
σταματάει τη λειτουργία του το χρηματιστήριο. Η χώρα είναι σε πτώχευση.
2009. Οι διαμαρτυρίες του κόσμου μπρος στην Βουλή καταφέρνουν και
κηρύσσονται πρόωρες εκλογές και προκαλούν την παραίτηση του πρωθυπουργού
και όλης της κυβέρνησης. Συνεχίζει η άθλια κατάσταση της οικονομίας της χώρας.
Μέσω ενός νόμου προτείνεται να πληρωθεί το χρέος στην Μ.Βρετανία και την
Ολλανδία, με την πληρωμή 3.500 εκ. ευρώ, που θα πληρώσουν όλες οι
ισλανδικές οικογένειες μηνιαία για 15 χρόνια με 5,5% επιτόκιο.
2010. Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους και ζητάει δημοψήφισμα για το νόμο.
Τον Γενάρη του 2010 ο πρόεδρος αρνείται να θέσει τον νόμο σε ισχύ και
ανακοινώνει οτι θα υπάρξει αίτημα για λαϊκή ετυμηγορία.
Τον Μάρτιο γίνεται το δημοψήφισμα και σαρώνει το ΟΧΙ στην πληρωμή με 93% των ψήφων.
H κυβέρνηση αρχίζει δικαστική έρευνα για ευθύνες για την κρίση. Αρχίζουν οι
συλλήψεις τραπεζιτών και υψηλόβαθμων στελεχών. Η Interpol εκδίδει διαταγή
και όλοι οι εμπλεκόμενοι τραπεζίτες εγκαταλείπουν την χώρα.
Στο πλαίσιο της κρίσης, εκλέγεται ένα σώμα από πολίτες για να συγγράψει το
νέο Σύνταγμα. Εκλέγονται 25 πολίτες, χωρίς πολιτική εξάρτηση, από τους 522
που παρουσιάστηκαν ως υποψήφιοι. Η προϋπόθεση υποψηφιότητας ήταν να είναι
ενήλικοι και να έχουν προταθεί από 30 άτομα.
Το σώμα αρχίζει την εργασία του τον Φεβρουάριο του 2011 και θα παρουσιάσει
μια carta magna λαμβάνοντας υπ' όψιν τις ομόφωνες συστάσεις διαφορετικών
συνελεύσεων που θα πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα.
Θα πρέπει να επικυρωθεί από την υπάρχουσα βουλή και από την επόμενη
αναθεωρητική που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές.
Αυτή είναι η σύντομη ιστορία της Ισλανδικής επανάστασης: Παραίτηση
ολόκληρης της κυβέρνησης, εθνικοποίηση της τράπεζας, δημοψήφισμα για τις
κρίσιμες οικονομικές αποφάσεις, φυλάκιση των υπεύθυνων της κρίσης και
ξαναγράψιμο του Συντάγματος από τους πολίτες.