AND THE OSCAR GOES TO...

Όσοι μπαίνετε συχνά σ' αυτό το μπλογκ θα έχετε προσέξει ότι έχω πολλές μέρες
να δημοσιεύσω κάτι.
Ο λόγος είναι ότι όλο αυτό το διάστημα δεν κάνω τίποτα άλλο από το να κάθομαι
μέρα νύχτα μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή και να βλέπω ξανά και ξανά αυτό
το βίντεο-αριστούργημα.
Από τότε που οι Έλληνες ανακάλυψαν το Youtube έχει δημιουργηθεί ένα νέο ρεύμα,
μιά νέα γενιά σκηνοθετών.
Ήταν που ήταν οι μισοί Έλληνες σκηνοθέτες, σιγά-σιγά γίνονται και οι υπόλοιποι.
Η μέθοδος είναι απλή. Δεν χρειάζονται ούτε κάμερες ούτε ηθοποιοί.
Βάζουμε ένα τραγούδι να παίζει και το συνοδεύουμε με φωτογραφίες
που βρίσκουμε στο internet.
Έχω παρακολουθήσει άπειρα βίντεο αυτής της σχολής, συμπεριλαμβανομένων
και των δικών μου, μιάς και αποφάσισα κι εγώ να γίνω σκηνοθέτης, εφ' όσον
όλα τα άλλα επαγγέλματα αρχίζουν να εξαφανίζονται απ' αυτή τη χώρα,
αλλά αυτό εδώ το βίντεο με έχει κυριολεκτικά καθηλώσει.
Το τραγούδι είναι απίστευτο, αλλά όλα τα λεφτά είναι οι φωτογραφίες που το συνοδεύουν.
Ο μόνος λόγος που μέχρι τώρα έχει μόνο 29.000 κλικ στο Youtube είναι το ότι
τα μεγάλα έργα τέχνης αργούν να ανακαλυφθούν.
Εγώ δοξάζω τον θεό που το έβαλε στο δρόμο μου και σαν καλός χριστιανός που είμαι, αποφάσισα να το μοιραστώ μαζί σας.
Πατήστε λοιπόν το play και ξεφύγετε τελείως.