ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ

Όλο λέω να πάψω να ασχολούμαι μαζί τους κι όλο ασχολούμαι ξανά.
Όλο λέω να τους γράψω εκεί που δεν πιάνει μελάνι κι όλο
τους κριτικάρω, τους σχολιάζω και τους πλακώνω
στα μπινελίκια. Γιατί όσο κι αν παίρνω τα βουνά με μόνη μου
παρέα τα πουλιά και τα αγρίμια, όταν ξανακατεβαίνω στα χαμηλά,
δε μπορώ να μη δω πως έχουν καταντήσει αυτόν τον τόπο.
Δε μπορώ να μη δω τους, εξ αιτίας τους, δυστυχισμένους ανθρώπους.
Δε μπορώ να κλείσω τα αυτιά μου στο θρήνο της μάνας που έμεινε
ολομόναχη με 3 παιδιά, επειδή ο άντρας της πήγε και κρεμάστηκε
γιατί χρωστούσε στις τράπεζές τους.
Δε μπορώ να κλείσω τα μάτια μπροστά στη ζητιανιά και την
ανέχεια, την ώρα που αυτοί, κουστουμαρισμένοι, καλογυαλισμένοι
και χορτάτοι, με δικά μας έξοδα, έχουν το θράσος να βγαίνουν
στις τηλεοράσεις και να λένε στον κοσμάκη ψέματα,
παπαριές και ασυναρτησίες.
Δε μπορώ να κάνω το κορόιδο όταν αυτοί εναλλάσσονται στην
εξουσία εξασφαλίζοντας τους ίδιους και τα παιδιά τους,
ενώ εμείς θα πρέπει να στήνουμε κώλο εφ’ όρου ζωής, μήπως
και δουν τα δικά μας παιδιά μια σταγόνα μοίρα στον ήλιο.
Μα, ίσως πιο πολύ απ’ όλα, δε μπορώ να κάνω πως δε βλέπω
όλα αυτά τα πρόβατα που, ξεχνώντας τη μιζέρια τους
και ευελπιστώντας σε μελλοντικά ρουσφέτια και βολέματα,
αρματώνονται με κόρνες και σημαίες και τρέχουν να τους
χειροκροτήσουν στις πλατείες, αντί να στήσουν λαϊκά
δικαστήρια και να τους καταδικάσουν για όλα τα εγκλήματα
που έχουν διαπράξει σε βάρος αυτού του τόπου, αυτοί,
οι πρόγονοι και οι προκάτοχοί τους, επί τόσες δεκαετίες.
Και τότε είναι που σηκώνω τα χέρια και δεν ξέρω πια με ποιόν
να τα βάλω. Με τους επίορκους ή μ’ αυτούς που τους υποστηρίζουν;
Με τους εγκληματίες ή μ’ αυτούς που τους χειροκροτούν;
Το ότι αυτοί είναι επίορκοι και εγκληματίες, είναι γεγονός
ιστορικά αποδεδειγμένο.
Όπως ιστορικά αποδεδειγμένο γεγονός είναι το ότι οι Έλληνες
είναι ο μοναδικός ίσως λαός στον κόσμο που βλαστημάει ανηλεώς
τα ίδια του τα Θεία και που μια Κυριακή στα 4 χρόνια λυσσάει
να βγάλει την κυβέρνηση που θέλει, για να έχει κάτι
να βλαστημάει την επόμενη τετραετία.
Περαστικά μας πατριώτες.