Είναι μιά ιστορία που λίγοι τη γνωρίζουν και αφορά τους δύο
από τους τρεις μεγάλους τενόρους που τραγουδώντας μαζί
μάγεψαν τον κόσμο. Τον Jose Carreras και τον Placido Domingo.
Έστω κι αν δεν έχετε πάει στην Ισπανία, θα πρέπει να έχετε
ακούσει γιά την αντιπαλότητα που υπάρχει μεταξύ Καταλανών
και Μαδριλένων. Κι αυτό γιατί οι Καταλανοί παλεύουν γιά την
αυτονομία τους, σε μιά Ισπανία ελεγχόμενη από τη Μαδρίτη.
Λοιπόν, ο Placido Domingo είναι Μαδριλένος
και ο Jose Carreras είναι Καταλανός...
Γιά πολιτικές διαφορές, το 1984, οι δύο τενόροι έγιναν εχθροί!
Πάντα στις συναυλίες που τους καλούσαν να τραγουδήσουν,
σε οποιοδήποτε μέρος της γής, έβαζαν και οι δύο
στα συμβόλαιά τους σαν όρο απαράβατο, ότι δεν θα τραγουδήσουν
αν ο αντίπαλος ήταν καλεσμένος!
Το 1988 παρουσιάστηκε στον Carreras ένας εχθρός πολύ πιό
ισχυρός από τον Domingo. Σε κάποιες εξετάσεις που έκανε,
διαπιστώθηκε ότι είχε οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, μιά μορφή
καρκίνου του αίματος, με πιθανότητες επιβίωσης μία στις δέκα!
Η πάλη ενάντια στον καρκίνο ήταν πολύ δύσκολη.
Οι μακροχρόνιες θεραπείες, η μεταμόσχευση νωτιαίου μυελού
και οι συνεχείς αλλαγές του αίματός του, τον υποχρέωναν
να ταξιδεύει κάθε μήνα στην Αμερική. Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες,
του ήταν αδύνατο να δουλέψει. Και παρ' όλο που είχε μιά μεγάλη
περιουσία, όλα αυτά τα τεράστια έξοδα τον έφεραν σε πολύ δύσκολη
οικονομική θέση! Όταν πιά δεν είχε άλλα χρήματα,
κάποιος φίλος του τον πληροφόρησε ότι πρόσφατα
δημιουργήθηκε ένα ίδρυμα στη Μαδρίτη, που θεράπευε δωρεάν
αρρώστους με λευχαιμία.
Χάρη στη φροντίδα του ιδρύματος "Formoza", ο Carreras νίκησε
την ασθένειά του και άρχισε να ξανατραγουδάει!
Αυτό του έφερε πάλι πολλά κέρδη, όπως άλλωστε του άξιζε και
αποφάσισε να γίνει δωρητής του ιδρύματος. Όταν διάβασε
το καταστατικό, είδε με έκπληξη ότι ιδρυτής και πρόεδρος του
ιδρύματος, ήταν ο Placido Domingo!!! Γρήγορα ανακάλυψε ότι
ο Domingo είχε δημιουργήσει αυτό το ίδρυμα γιά να τον βοηθήσει και
είχε ζητήσει να μην το μάθει ο Carreras και νοιώσει ταπεινωμένος,
που θα αναγκαζόταν να δεχτεί τη βοήθεια του εχθρού του!
Το πιό συγκινητικό όμως, ήταν η συνάντηση αυτών των δύο μεγάλων
καλλιτεχνών. Κατά τη διάρκεια μιάς συναυλίας του Placido Domingo
στη Μαδρίτη, ο Jose Carreras ξάφνιασε τους πάντες.
Διακόπτοντας τη συναυλία, ανέβηκε στη σκηνή, γονάτισε ταπεινά
μπροστά στα πόδια του "εχθρού" του, του ζήτησε συγνώμη και τον
ευχαρίστησε δημόσια γιά το καλό που του έκανε!
Ο Domingo τον βοήθησε να σηκωθεί και με μιά ζεστή αγκαλιά,
ξεκίνησαν μιά δυνατή φιλία.
Μετά από καιρό, ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον Domingo:
"Γιατί δημιουργήσατε το ίδρυμα "Formoza", αφού το ξέρατε καλά
ότι εκτός απ' το ότι θα βοηθούσατε έναν εχθρό σας, θα δίνατε
τη δυνατότητα σε έναν αντίπαλο να σας ανταγωνίζεται";
Η απάντησή του ήταν σύντομη και καθοριστική:
"ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΑΔΙΚΟ ΝΑ ΧΑΘΕΙ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΣΑΝ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ"!!!
Τετάρτη 6 Μαΐου 2009
ΜΙΑ ΦΟΒΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ
Αναρτήθηκε από ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ στις 4:23 μ.μ.
2 σχόλια :
Aνθρώπινα κι απλά αθόρυβα και σιωπηλά με περισσότερες πράξεις και λιγότερα λόγια κόντρα στους σαθρούς καιρούς ας υπερβαίνουμε και μεις τον ξένο τον άλλο μας εαυτό.
Υπέροχη εγγραφή Ηρακλή.Όμορφο βράδυ εύχομαι. :)
AERIKO
Ο άνθρωπος Μαρία το έκανε όντως τόσο αθόρυβα και διακριτικά, που δεν αναφέρεται ούτε καν στο βιογραφικό του στη Wikipedia!!!
Αντεύχομαι ένα όμορφο βράδυ.
Να είσαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου