Σήμερα, Ημέρα της Μητέρας,
αποχαιρετώ τη δυό φορές μητέρα μου,
την πιό βασανισμένη γυναίκα που γνώρισα ποτέ.
Γεννήθηκε στις 17 Γενάρη του 1909,
έζησε ολομόναχη από το 1962 και έφυγε χθες.
Καλό σου ταξίδι γιαγιά μου και καλή ξεκούραση.
Κυριακή 10 Μαΐου 2009
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ
Αναρτήθηκε από ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ στις 9:46 π.μ.
14 σχόλια :
ΒΑΣΙΛΙΑ ΘΕΡΜΑ ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΦΤΆΣΕΙΣ ΚΑΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ... ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ!
ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΣΤΟ blog σου!
Την αγαπούσες την Γιαγιά και σε εχει επηρεάσει η μοναξια της!
Να είσαι καλά φίλε να την θυμάσαι με ΑΓΑΠΗ.
Μακελάρης φιλικά
Sorry...φίλε!......
Makelaris
busy bee
Σας ευχαριστώ και τους δύο από καρδιάς.
BτΜ,
Από καρδιάς,
κουράγιο και θερμά συλλυπητήρια!
Να σαι καλά να θυμάσαι τη λεβέντισσα!
Αν σου πω οτι σε καταλαβαίνω μη το πάρεις ως κοινοτοπο,
Υπηρξε μια γιαγια,μια κυρα,μια χαροκαμένη μάνα,μια κλωσσα για παιδιά και εγγόνια.
Κρατούσε τα δάκρυα της για το βραδυνό της μαξυλάρι,και τα απογεύματα ελεγε παραμύθια!!!!
Ξερεις απ'αυτά που δεν ακουνε πλεον τα παιδιά........
Εφυγε το μεγάλο ταξίδι σε ηλικια 104 χρόνων,με πληρη διαυγεια.
Φευγοντας αφησε πίσω εγγόνια και δισεγγονα.
Ενα ομω ς ειχε την τύχη να μονοπολεί την λατρεία της.Καθε λιγο που ξύπναγε απο τον βαθύ της υπνο ρωτούσε αν ειχε ερθει το κορίτσι,το κορίτσι ελλειπε εκείνη την ημέρα,.Κάποια στιγμή οταν ξαναρώτησε ολοι κατάλαβαν οτι περίμενε το κορίτσι για να πεταξει.
Η μεγάλη της κορη πήρε την αποφαση ρισκο να της πει πως το κορίτσι ειχε ερθει την ,ωρα που κοιμόταν,και τωρα ξεκουραζόταν στο διπλανό δωμάτιο από το μακρινό ταξίδι.
Τη ΡΏΤΗΣΕ ΑΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ ΤΟ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙ.
Και τότε η καλομάνα απάντησε.ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟ!!!!!!!!!!! Μια λεπτή κλωστή κόκκινη ετρεξε απο το στώμα της γιαγιάς μου και εφυγε μ'ενα γαρύφαλλο στα χείλη.Δεν την πρόλαβα,δυστυχώς,γιαυτό σου λέω πως σε καταλαβαίνω,!!!!
Ειμαι σίγουρη πως οι δικοί μας ειναι πάντοτε μαζι μας,οχι μεσα απο τις φωτογραφίες στον τοίχο,αλλά για οσο καιρό τους αναφερουμε στη καθημερινότητα μας.
Μου εκανε εντύπωση η ιστοσελίδα σου,σου αφησα σχόλια και στο θεμα περι Δημοκρατίας.
taspa-taspan-taspa.blogspot.com
Καλό ταξίδι στη γιαγιάκα (έτσι έλεγα τη δική μου που έφυγε πριν ένα χρόνο). Βασανισμένοι άνθρωποι, δυο φορές: βασανισμένες γυναίκες. Να ΄σαι γερός να τη θυμάσαι. Και να της φτιάξεις έναν κήπο στο μνήμα της. Τέτοιες γυναίκες τα πετάνε τα μάρμαρα.
Τα συλλυπητήριά μου β.τ.μ.
Μύστης
Να είσαι καλά "παλιόφιλε".
taspa
Σ' ευχαριστώ γιά την όμορφη ιστορία που μοιράστηκες μαζί μου.
Εγώ, αντιθέτως, είχα την τύχη και την ευλογία να πεθάνει στα χέρια μου η γιαγιά.
Αλέκα
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ.
Για τους βασανισμένους ανθρώπους ο θάνατος είναι ξεκούραση.
Καλή ξεκούραση λοιπόν.
δημόσιος υπάλληλος
Δεν ξέρω, ούτε μπορώ να μιλήσω γενικά, αλλά στην περίπτωση της γιαγιάς μου, ήταν όντως έτσι.
Σ' ευχαριστώ πολύ, να είσαι καλά.
δεκατρείς μέρες μετά το διάβασα και στέλνω τη σκέψη μου με σεβασμό και εύχομαι και γώ καλό ταξίδι.
ikamada
Πέρασαν κι όλας 13 μέρες;...
Να είσαι καλά, χίλια ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου