ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ

Αν έχουν ακόμα νόημα οι λέξεις, ας αραδιάσω κι εγώ μερικές.
Εξαγριώθηκα, τρελάθηκα, επαναστάτησα.
Μετά σιχάθηκα, κουράστηκα, βαρέθηκα, απογοητεύτηκα.
Τώρα αναρωτιέμαι, και αμφιβάλλω.
Πρώτα γιά 'μένα και μετά γιά τα πάντα.
Αναρωτιέμαι μήπως όλα αυτά που δήθεν ξέρω
είναι ένα μάτσο αυταπάτες.
Μήπως πιάστηκα κορόιδο απ' τα ίδια μου τα πιστεύω.
Μήπως οι ιδέες και τα πιστεύω μου καθιστούν τη ζωή μου
μιά εικονική πραγματικότητα.
Προσπάθησα ν' αδειάσω το μυαλό μου.
Να ξεχάσω όλα όσα θεωρώ αυτονόητο πως έτσι πρέπει να είναι
και να τα ξαναπάρω όλα απ' την αρχή.
Από τόσο δα παιδάκι ένοιωθα και πίστευα τον πανανθρωπισμό.
Το θεωρούσα αυτονόητο και δεδομένο οτι η ανθρώπινη φυλή
είναι μία ανεξάρτητα από χρώματα,
συμπεριφορές και ιδεολογίες.
Οτι οι άνθρωποι είναι αδέρφια που απλά τσακώνονται και που
κάποτε θα σταματήσουν να το κάνουν επειδή αυτό είναι
το φυσιολογικό. Οτι ένα πρέπει να είναι το πρωταρχικό μέλημα,
η εμπέδωση και η αποδοχή του πανανθρωπισμού.
Η διάδωση και η εξάπλωση της ιδέας με σκοπό τη δημιουργία,
κάποτε, ενός κρίσιμου πλήθους που θα αλλάξει τα πράγματα.
Τώρα σκέφτομαι μήπως όλ' αυτά είναι απλά κουραφέξαλα.
Μήπως το φυσιολογικό γιά τον άνθρωπο είναι αυτό που κάνει
κι αυτό που συμβαίνει απ' όταν εμφανίστηκε στον κόσμο.
Παρατηρώντας τον τρόπο ζωής και τις συμπεριφορές των ζώων,
καταλαβαίνουμε τη φύση τους. Αν κάνουμε το ίδιο
με τον άνθρωπο, θα δούμε πολύ απλά οτι η κακία, ο πόλεμος,
η καταστροφή, η εκμετάλλευση και η αδικία είναι τα στοιχεία
της φύσης του που κυριαρχούν και που καθορίζουν
την πραγματικότητα της ύπαρξής του.
Γιατί λοιπόν να αλλάξει ο άνθρωπος; Γιατί να μεταμορφωθεί
η ανθρώπινη φύση; Σαν φιλόζωος θα απαιτούσες ποτέ από
ένα είδος ζώου να αλλάξει τη φύση και τη συμπεριφορά του;
Σαν "φιλάνθρωπος" γιατί να το κάνεις;
Η αντίληψη οτι το Κακό έχει κυριαρχήσει έναντι του Καλού
και οτι μιά Δευτέρα Παρουσία θα μας σώσει, μου φαίνεται πιά
υποτιμιτική και απαξιωτική γιά το ίδιο το ανθρώπινο γένος.
Γιατί, ποιό είναι αυτό το περιβόητο Κακό που κυριαρχεί
και ποιός το πρεσβεύει; Ένας τύπος με κέρατα και ουρά
ή το μυαλό και η ψυχή του ανθρώπου;
Ας μην προσπαθούμε λοιπόν να κλέψουμε απ' τον άνθρωπο
τη δόξα πιστώνοντάς την στο γένος του διαβόλου.
Ο άνθρωπος είναι που κυριαρχεί πάνω στον άνθρωπο
και η ανθρώπινη κακία που ποδοπατεί και υποσκελίζει
την ανθρώπινη καλοσύνη. Γιά ποιόν πανανθρωπισμό λοιπόν
μου μιλάω; Και ποιός μπορεί να με διαβεβαιώσει
γιά τη συμπεριφορά των κατατρεγμένων
αν θα έμπαιναν ποτέ σε θέση ισχύος;
Αίμα λοιπόν. Όσο περισσότερο, τόσο φυσιολογικότερο.
Αφήστε τους ανθρώπους να σκοτώνονται με την ησυχία τους.
Όταν τσακώνονται τα λιοντάρια μπαίνει κανείς στη μέση;
Πόλεμος λοιπόν. Πάρτε το χαμπάρι οτι είναι σαν το κατούρημα.
Μιά ενέργεια της φύσης του ανθρώπου.
Εκμετάλλευση και αδικία. Όσοι τα ασκούμε καλά κάνουμε,
άνθρωποι είμαστε. Όσοι τα υφιστάμεθα ας θεωρούμε
τους εαυτούς μας τυχερούς που κατ' αυτόν τον τρόπο
συμμετέχουμε δημιουργικά στη διασφάλιση και τη διαιώνιση
της φυσιολογικής μας συμπεριφοράς.

β.τ.μ.