Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008

Η ΑΝΗΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΤΗΦΟΡΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΒΑΛΑΝ ΑΝΑΠΟΔΑ

Ο αέρας φυσά γιά να κοπάζει.
Η καρδιά χτυπάει γιά να σταματά.
Η λύπη υπάρχει γιά να γίνεται χαρά
κι η ηρεμία γιά να γίνεται καταιγίδα.
Πως να αξιωθώ όλα ετούτα να τα εκτιμήσω;
Πως να ζητήσω λόγο και συγγνώμη απ' τις σκιές
που ρίχνει το παρελθόν στο ταβάνι;
Τσιγαρόβηχας το βάρος του χρόνου
και ιδρώτας αλμυρός
όλα όσα τον άφησαν να πάει χαμένος.
Να εύχεσαι την ανηφόρα της ζωής να μην την ανεβείς.
Γιατί μετά αρχίζει η κατηφόρα.

β.τ.μ.

18 σχόλια :

Ανώνυμος είπε...

Kati ksero k'ego pou meno dipla stin thalassa sta xamila, sta sigoura!(asteievomai). Makria apo ta sigoura.
Giati more Vassilia etsi?
an anaivei kaneis sineta tin anifora tote tha boresei na tin katevei xoris apoleies, den nomizeis?
eksallou esi ekei psila den dialekses na meneis?
kali mera,
propetis

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ είπε...

Προπέτη

Προσπαθώ κι εγώ να ερμηνεύσω τι θέλει να πει ο ποιητής.
Μάλλον εννοεί να ανεβαίνεις την ανηφόρα αλλά να εύχεσαι να μην τελειώσει, γιατί μετά έχεις δύο επιλογές. Ή την κατηφόρα που ακολουθεί ή να μείνεις εκεί ψηλά, στο μεταίχμιο, πράγμα πολύ μοναχικό γιά 'σένα και πολύ μισητό γιά τους άλλους.

anepidoti είπε...

Και τι να κάνουμε δηλ. να κάτσουμε στο πλάτωμα και ν' αγναντεύουμε τους κάτω και τους πάνω;Εγώ προτείνω ν' ανέβουμε, αλλά, εδώ είναι το θέμα.
ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ και απολαυστικά, ποτέ με βιασύνη και χωρίς χαρά, και βεβαίως όχι μόνοι, παρέα, όσο πιο πολλοί τόσο πιο καλά.Άν δεν υπάρχουν πολλοί, ας ξεκινήσουμε και κάποιος θα βρεθεί, τι λες;
Καλό μας περπάτημα, λοιπόν.
Καλέ, σαν δασκάλα ακούγομαι, φτου, φτου.......

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ είπε...

Ανεπίδοτη

Είναι ένας καλός τρόπος.
Τόσο σιγά-σιγά, που να μην την ανεβούμε ποτέ. Να διαρκέσει η απόλαυση.

σημ. Είτε μόνοι είτε με παρέα, τώρα θα ξεκινήσουμε; Εδώ κοντεύουμε να σοπατήσουμε που λέμε εδώ στην Κρήτη.
Και δεν ακούγεσαι σαν δασκάλα, μην αγχώνεσαι.

26 Σεπτέμβριος 2008 4:29 μμ

Katerina είπε...

ο ανήφορος του Γολγοθά και ο κατήφορος της ζωής.

Keep Dreaming είπε...

Protimw tis eutheies.
Kapou prepei na yparxei mia isorropia an mi ti allo!

Ανώνυμος είπε...

Βασιλιά γειά χαρά σου (επιστολή από το Μακρονήσι!)

Διάβασα τους έμμετρους προβληματισμούς αλλά μου "έκατσε" το ρήμα και το πρόσωπο που το έγραψες στον τίτλο. Την έβαλαν, δεν τη βάλαμε.. την έβαλαν... δεν τη βλέπουμε. Πολύ καλό. Και μόνος του ο τίτλος λέει!!

Κοίταξε κι εγώ είχα παρει φόρα-φόρα κατηφόρα μετά από μια μεγάλη αναφόρα. Τώρα πώς έγινε και η κατηφόρα έγινε ισάδα.. και γω απορώ ακόμη. Αλλά συμβαίνουν κι αυτά καμιά φορά, ευτυχώς. Ίσως τα παιδιά μου ίσως επειδή δεν περίμενα να ανάψει πράσινο... ποιος ξέρει.

Καλό ΣΚ και καλά αποτέλεσματα εκεί το Σάββατο!

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ είπε...

Ocean Soul

Ναι, εκ των πραγμάτων.
Μην ξεχνάς όμως τον τίτλο.

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ είπε...

Ε.Α.

Το να πορευόμαστε σε δρόμους και διαδρομές της απολύτου αρεσκείας μας, είναι μεγάλο ζητούμενο γιά να τίθεται τόσο απλά.
Ναι, σίγουρα πρέπει να υπάρχει ισορροπία και σωστό κέντρο βάρους αλλιώς η ανηφόρα θα μας πάρει προς τα πίσω και θα μετατραπεί αυτομάτως σε κατηφόρα.

Katerina είπε...

ουφ , πάλι με επανέφερες

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ είπε...

Αλέκα

Ίσως τα παιδιά, ίσως το κόκκινο που έγινε πράσινο (φτου φτου φτου)
κάπου θα έβαλες κι εσύ το χεράκι σου, δε μπορεί!

Βρήκες δικό σου σπίτι στο Μακρονήσι; Άμα είναι να μας φιλοξενήσεις.

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ είπε...

Ocean Soul

;)

Ανώνυμος είπε...

Basilia,
eimaste sigouroi, oti "i anifora tis zois" einai anifora?
anarotiemai, den ksero, roto,
propetis

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ είπε...

Προπέτη

Εξαρτάται απ' το πως νοιώθεις τα πόδια σου. Αν τα νοιώθεις ξεκούραστα, θα πρέπει να είσαι στο ίσιωμα. Αν σε πεθαίνουν και δε σε βαστάνε, μάλλον ανηφόρα ανεβαίνεις.

Unknown είπε...

Η επιτυχία είναι μια σκάλα που τα σκαλοπάτια της είναι φτιαγμένα από αποτυχίες.
Η παρακμή είναι μια σκάλα που τα σκαλοπάτια της είναι εύκολες και άμεσες επιτυχίες.

Νομίζω πως ταιριάζει σαν σκέψεις περί ανηφόρας και κατηφόρας...

Καλό βράδυ β.τ.μ.

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ είπε...

Samael

Επιτυχία και αποτυχία.
Θέμα που σηκώνει κουβέντα. Επιτυχημένους θεωρώ τους ανθρώπους που καταφέρνουν μέσα στο χρόνο να διατηρήσουν την καθαρότητα και την ανθρωπιά τους.

Καλημέρα.

Ανώνυμος είπε...

Vasilia poios einai o poiitis tou poiimatos?
isos alithino alla kai apaisiothokso tha elega ego.
tha protimousa tou Kavafi tin "Ithaki" opou kai ekei akoume gia taksidia aperanda kai megala xoris kala kala na exei simasia pou tha ftasoume, afou to taksidi einai to zitoumeno.
kalo apogevma sou efxomai,
propetis

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ είπε...

Προπέτη

Αν το αληθινό είναι απαισιόδοξο, δε φταίω εγώ.
Κι η ανηφόρα, ταξίδι είναι.

Καλό απόγευμα και σ' εσένα.